Urodził się 8 lipca 1930 roku w Sławkowie. W latach 1937 – 1938 uczęszczał do Szkoły Powszechnej Księży Pijarów w Lidzie. Od  1938 do 1944 roku pobierał nauki w Szkole Powszechnej w Sławkowie. W okresie niemieckiej okupacji pracował przymusowo w Ogrodzie Miejskim w Sławkowie. W latach 1945 – 1948 uczył się w Gimnazjum im. Bolesława Prusa w Sosnowcu, a następnie do 1952 roku w Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych w Katowicach, gdzie zdał egzamin maturalny.

W 1952 roku otrzymał nakaz pracy w Polskim Radiu w Katowicach. W  1957 roku ukończył studia wieczorowe z zakresu teletransmisji na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gliwickiej, gdzie otrzymał dyplom inżyniera. Od 1964 do 1994 roku  pracował w Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach na stanowisku kierownika Wydziału Konserwacji.

Od 1938 do 1958 roku działał w kole ministrantów przy kościele parafialnym w Sławkowie.

Henryk Magaczewski w latach 1947 – 1950 czynnie działał w Drużynie ZHP im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Sławkowie, a w okresie 1956 – 1962 rok był instruktorem w Hufcu w Olkuszu.  W 1962 roku ukończył Kurs Podharcmistrzów Chorągwi Krakowskiej w Rabce.  W latach 1991 – 2000  był szczepowym drużyn sławkowskich ZHR, a od 2001 do 2003 roku sprawował funkcję komendanta Zagłębiowskiego Związku ZHR  Sosnowiec – Zagórze.

W latach 1972 – 1977 oraz 1985 – 1987 był wiceprzewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Sławkowie. W 1984 roku był przewodniczącym Rady Narodowej. W latach 1977 – 1983 sprawował mandat radnego Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej, a od 1990 do 1994 roku był delegatem do sejmiku samorządowego województwa katowickiego.

W latach 1977 – 1984 inspirował i konsekwentnie działał na rzecz przywrócenia praw miejskich Sławkowowi, co dzięki jego uporowi zakończyło się pełnym sukcesem i uzyskaniem samodzielności administracyjnej przez Sławków.

W 1968 roku był jednym z pierwszych założycieli i długoletnim aktywnym działaczem Towarzystwa Miłośników Sławkowa.

Był inicjatorem ochrony i rewaloryzacji sławkowskich zabytków, w tym Austerii Miejskiej i studni na Rynku. W latach 1972 – 1978 oraz 1983 – 1993 pełnił funkcję wiceprezesa TMS, a w latach 1978 – 1982 prezesa.

W 1969 roku współorganizował prowadzone społecznie przez TMS Muzeum Regionalne w Sławkowie.

Był inicjatorem i współautorem wydanej w 2001 roku monografii ,,Dzieje Sławkowa”, jednego z pierwszych w województwie śląskim tego typu całościowych opracowań.

W uznaniu zasług Henryka Magaczewskiego 20 lutego 2014 r. Rada Miejska w Sławkowie przyznała mu Honorowe Obywatelstwo Miasta Sławkowa, doceniając poświęcenie, pracę i zaangażowanie  w działania zakończone uzyskaniem 1 kwietnia 1984 roku samodzielności administracyjnej przez miasto Sławków.

W 2015 roku został uhonorowany nagrodą Starosty Będzińskiego w dziedzinie upowszechniania kultury.

Henryk Magaczewski był wybitnym regionalistą i etnografem. Miał szczególny i nieoceniony wkład w rozwój szeroko pojmowanej kultury, szczególnie historii, zarówno w Sławkowie, jak również w regionie. W jego osobistych zbiorach znajdują się setki opracowań dotyczących historii, kultury i obyczajowości Sławkowa i Zagłębia Dąbrowskiego.

Oprócz cennych woluminów Henryk Magaczewski jako pracownik Polskiego Radia Katowice przez lata archiwizował audycje zarówno radiowe, jak i telewizyjne, poświęcone Sławkowowi i regionowi, które już dzisiaj są nieocenionym źródłem wiedzy. Szereg publikacji promocyjnych oraz naukowych poświęconych Zagłębiu Dąbrowskiemu czerpie z jego zbiorów.

Opracowano na podstawie "Księgi honorowych obywateli Sławkowa" [wyd. UM]
i wniosku burmistrza Sławkowa Rafała Adamczyka o nagrodę starosty
dla H. Magaczewskiego za upowszechnianie kultury za 2014 rok.